De collecte van Amnesty International, die van 9 tot en met 15 maart 2019 plaatsvond in Culemborg, heeft 3.445,- euro opgebracht. 62 vrijwilligers collecteerden voor de mensenrechtenorganisatie.
De collecte is dit jaar in verband met de coronacrisis helaas halverwege stil gelegd; op 12 maart kwam het bericht dat we niet verder konden. De opbrengst ligt daardoor een stuk lager dan vorige jaar (ruim 5.600,-). Afgezet tegen het aantal dagen waarop gecollecteerd is, zijn we echter erg blij met de opbrengst en bedanken we de Culemborgers weer voor hun bijdrage!
De opbrengst in heel Nederland bedraagt op het moment van dit schrijven ruim 737.000. Kijk voor de laatste stand op https://www.amnesty.nl/collecte. De organisatie dankt alle vrijwilligers voor hun geweldige inzet.
Opbrengst van onschatbare waarde
Amnesty is een onafhankelijke organisatie en neemt voor haar onderzoek, lobby en actie geen geld aan van overheden of politieke groeperingen. Juist daarom is de opbrengst van de jaarlijkse collecte van onschatbare waarde.
Met het geld dat tijdens de collecte wordt opgehaald, kan Amnesty haar werk blijven doen. Kijk voor informatie over het werk van Amnesty International en behaalde resultaten op https://www.amnesty.nl
Vanwege het Corona virus is de bibliotheek gesloten en dus kon de schrijfavond van 25 maart niet doorgaan.
Toch wilden we aandacht vragen voor Ilham Tohti uit China, Chiou Ho-shun uit Taiwan, Narges Mohammadi uit Iran en Patrick Zaki George uit Egypte.
We hebben een oproep gedaan om de brieven thuis gaan schrijven. De voorbeeldbrieven waren te downloaden.
En er is gebruik van gemaakt zoals te zien op fe foto en in onderstaand verslag te lezen is.
Schrijfactie Egypte: kritische onderzoeker opgepakt en gemarteld.
Patrick Zaki George werkt als onderzoeker bij een Egyptische mensenrechtenorganisatie. Hij startte vorig jaar met een masteropleiding Genderstudies in Bologna, Italië. Toen hij op 7 februari weer landde op het vliegveld van Caïro werd hij gearresteerd. George wordt beschuldigd van onder meer het verspreiden van nepnieuws via Facebook. Dit zijn onterechte aanklachten. Hij werd tijdens zijn verhoor gemarteld.
Gemarteld tijdens verhoor.
De Egyptische veiligheidsdienst hield George 17 uur lang vast op het vliegveld. Geblinddoekt en geboeid. Daarna brachten ze hem naar een onbekende plek en vroegen naar zijn mensenrechtenwerk in Egypte en zijn verblijf in Italië. Ze sloegen hem in zijn buik en gaven hem elektroshocks. Hij werd 30 uur vastgehouden, zonder contact met een advocaat of zijn familie.
Vast vanwege kritische werk.
Patrick wordt beschuldigd van het ‘verspreiden van nepnieuws’, en het ‘aanzetten tot protesten, geweld en terroristische daden’. Het ‘bewijs’ hiervoor zijn tien Facebookberichten die Patrick en zijn advocaat niet in mochten zien. Patricks arrestatie houdt zeer waarschijnlijk verband met een klopjacht op critici die de Egyptische autoriteiten voeren sinds de massale anti-overheids-protesten van september 2019. Zijn arrestatiebevel dateert van 24 september 2019.
Er zijn 12 brieven geschreven naar de openbaar aanklager van Egypte waarin opgeroepen werd om Patrick Zaki George onmiddellijk vrij te laten. Hij zit alleen maar vast vanwege zijn mensenrechtenwerk en politieke opvattingen.
Schrijfactie Iran: bekende activist mishandeld in gevangenis
De bekende Iraanse mensenrechtenverdediger Narges Mohammadi hield met medegevangenen een zitprotest. Zij betuigden hun solidariteit met de honderden betogers die tijdens de anti-overheidsprotesten in november 2019 werden gedood. Als straf voor haar protest werd Mohammadi met geweld overgebracht naar een andere gevangenis.
Hardhandig weggevoerd
Mohammadi vertelde dat de gevangenisdirecteur van de Evin-gevangenis haar bij zich riep en tegen haar schreeuwde dat ze het protest moest staken. Toen ze weer terug wilde naar haar cel trok een bewaker haar hard terug. Ze hoorde haar schouder kraken en stootte tegen een ruit die brak. Haar hand begon te bloeden. Ze werd vervolgens gestompt, hardhandig een auto ingeduwd en overgebracht naar een andere gevangenis. Ze was erg bezorgd omdat ze bloedverdunners slikt en haar hand tijdens de twee uur durende rit bleef bloeden.
Vastgezet vanwege activisme
Narges Mohammadi werd in mei 2015 opgepakt. Volgens de autoriteiten zou ze lid zijn van een illegale organisatie en de nationale veiligheid in gevaar hebben gebracht. Mohammadi is verbonden aan het Iraanse Centrum voor Mensenrechtenverdedigers en voerde actie tegen de doodstraf in Iran. Ze ontving voor haar werk diverse internationale prijzen. In april 2016 kreeg ze zestien jaar celstraf opgelegd. Ze moet hiervan tien jaar uitzitten. Sinds augustus vorig jaar mag ze geen contact meer hebben met haar kinderen, die bij hun vader in het buitenland wonen.
Er zijn 12 brieven geschreven naar het hoofd van de Iraanse dienst voor justitiële inrichtingen. Roep hem op Narges Mohammadi onmiddellijk vrij te laten en haar in de tussentijd goed te behandelen.
Schrijfactie Taiwan: 31 jaar in dodencel na oneerlijk proces
De Taiwanees Chiou Ho-shun kreeg in 1989 de doodstraf omdat hij twee moorden gepleegd zou hebben. Hij werd tijdens het politieverhoor zwaar gemarteld. De bekentenissen die hij toen aflegde – en later introk – werden gebruikt om hem te veroordelen. Chiou zit al 31 jaar in de dodencel en het gaat slecht met zijn gezondheid. Hij kan elk moment worden geëxecuteerd.
Bewijs van marteling en gedwongen bekentenis
In de eerste vier maanden na zijn arrestatie mocht Chiou met niemand contact hebben. Agenten blinddoekten en sloegen hem, dwongen hem op ijs te zitten, goten peperwater in zijn mond en neus, en gaven hem elektroshocks. Dit werkte. Chiou bekende. De rechter veroordeelde hem op basis van dit ‘bewijs’. Bewijs zoals een wapen of vingerafdrukken zijn nooit gevonden. In 1993 kwamen de verhoortapes boven water. Daarop was te horen hoe Chiou werd gemarteld. Maar zijn gedwongen bekentenis werd niet verworpen. Enkele politieagenten gaven in 2003 bovendien toe dat een andere gevangene vlak voor zijn executie de moorden had bekend.
Van het hooggerechtshof moest Chious rechtszaak maar liefs elf keer opnieuw omdat er sprake was van een gedwongen bekentenis. Toch legde de rechter Chiou telkens weer de doodstraf op. In 2011 verloor hij uiteindelijk zijn hoger beroep.
Gratieverzoek
Chiou kan zijn straf niet meer aanvechten. Omdat zijn gezondheid hard achteruit gaat heeft hij besloten schuld te ‘bekennen’ en om gratie te vragen.
Er zijn 12 brieven geschreven naar de president van Taiwan waarin opgeroepen werd om Chiou Ho-shun gratie te verlenen.
Schrijfactie China: Oeigoerse academicus al meer dan 5 jaar onterecht vast
De Oeigoerse academicus Ilham Tohti kreeg op 23 september 2014 levenslang wegens ‘separatisme’. Tohti was kritisch op het minderhedenbeleid van China in de Oeigoerse regio, maar is geen voorstander van afscheiding van China. Hij wilde juist Han-Chinezen en Oeigoeren met elkaar in gesprek brengen.
Veroordeeld wegens ‘separatisme’
Ilham Tohti kwam op voor de rechten van de Oeigoeren, die in de regio Xinjiang ernstig worden onderdrukt. Hij maakte gebruik van zijn recht op vrije meningsuiting. Tal van misstanden stelde hij aan de kaak, ook tegen Han-Chinezen. Tohti probeerde de dialoog met de autoriteiten en studenten van verschillende afkomst aan te gaan, om tot vreedzame oplossingen te komen. Toch beschuldigden de Chinese autoriteiten hem van separatisme en werd hij tot levenslang veroordeeld.
Heropvoedingskampen
In China zitten ongeveer een miljoen mensen uit voornamelijk islamitische minderheidsgroepen opgesloten in ‘heropvoedingskampen’. Daar worden ze hard gestraft en gedwongen om hun geloof en culturele identiteit te verwerpen. Ze krijgen geen rechtszaak en hebben geen toegang tot een advocaat om hun gevangenschap aan te vechten. Ze zitten vaak maanden vast, zonder te weten wanneer ze voldoende ‘getransformeerd’ zijn.
Er zijn 12 brieven geschreven naar president Xi Jinping van Chin waarin opgeroepen werd om Ilham Tohti onmiddellijk en onvoorwaardelijk vrij te laten.
Er zijn ook enkele petitielijsten teruggbracht
Voor de schoollier Aser Mohamed zijn nog 13 handtekeningen gezet onder een petitie gericht aan president al-Sisi van Egypte.
Voor de zes leden van de satirische dichtgroep Peacock Generation zijn 13 handtekeningen gezet onder een petitie gericht aan de autoriteiten in Myanmar.
Ook een keer meeschrijven?
Kijk dan Hier wanneer de volgende schrijfavond is.
Dit jaar stonden we niet op de markt, waar het in maart meestal koud en winderig is, maar in de hal van Lek&Linge, en hebben ons aangesloten bij de activiteiten van de stichting De Interculturele Vrouwen Culemborg (DIVC)
die jaarlijks internationale vrouwendag vieren met een actueel thema. Dit jaar was het thema VRIJHEID.
Culemborg telt meer dan 70 nationaliteiten, velen daarvan waren aanwezig op de viering van de Internationale Vrouwendag.
Er was veel muziek, dans en lekkere hapjes. En ook heel persoonlijke verhalen. Maar eerst was er het gedicht van de stadsdichter Ria van Koppen, door haar zelf voorgedragen “NOTE TE SELF”.
Daarna werden de spieren onder deskundige leiding losgemaakt en werd er in Vrijheid gedanst, gezongen, persoonlijke verhalen verteld en van de lekkere hapjes genoten.
Het thema VRIJHEID is een onderwerp waar Amnesty vaak aandacht voor vraagt. Zo ook in de actie voor de Iraanse Saba Kordafshari. Ze werd tot 24 jaar gevangenisstraf veroordeeld omdat ze actievoerde tegen de verplichte hoofddoek. Saba strijdt voor het recht om zelf te bepalen wat je draagt.
Door het niet dragen van een hoofddoek strafbaar te stellen, worden vrouwen in Iran gediscrimineerd. Wetten die de hoofddoek verplichten, zijn in strijd met het recht op vrije meningsuiting en het recht op gelijke rechten voor iedereen.
Saba wordt er onder meer van beschuldigd van het ‘aanzetten en faciliteren tot van corruptie en prostitutie’ omdat zij anderen aanmoedigde hun hoofddoek af te doen.
De petitielijst gericht aan het hoofd van de rechterlijke macht in Iran, Mr. Ebrahimi Raisi, wordt gevraagd om Saba Kordafshari onmiddellijk vrij te laten werd 116 keer ondertekend.
Alle ondertekenaars van harte bedankt.
In samenwerking met het Weeshuis en met de Bibliotheek was er woensdagavond 26 februari weer een schrijfavond.
Deze keer schreven we voor;
Schrijfactie Turkije: studenten vervolgd voor Pride
Op 10 mei 2019 organiseerden studenten op de campus van een technische universiteit in Ankara een Pride om hun solidariteit te tonen met LHBTIs (lesbiennes, homo’s, bi’s, transgenders en interseksuelen). De politie dreef de studenten uiteen met traangas en rubberen kogels. Achttien studenten en een docent staan nu terecht voor onder meer deelname aan een verboden bijeenkomst. Op 12 november startte hun rechtszaak.
Pride verboden
In 2017 werden alle publieke bijeenkomsten in Ankara, waaronder Prides, verboden. Het verbod werd in april 2019 opgeheven omdat het in strijd is met de grondwet. Toch liet de universiteit vier dagen voor de Pride weten dat die niet door mocht gaan. Toen studenten desondanks samenkwamen om de Pride te vieren, schakelde de universiteit de politie in. De agenten gebruikten buitensporig geweld. Meerdere mensen raakten gewond en er werden ten minste 22 arrestaties verricht.
Er zijn 13 brieven geschreven naar de Turkse autoriteiten waarin opgeroepen werd om de aanklachten tegen de studenten en de docent onmiddellijk in te trekken en onderzoek te doen naar het buitensporige politieoptreden.
Lees meer: Verslag schrijfavond 26 februari in het Weeshuis in samenwerking met de Bibliotheek
In samenwerking met het Weeshuis en met de Bibliotheek was er woensdagavond 29 januari weer een schrijfavond.
Deze keer schreven we voor;
Schrijfactie Irak: mensenrechtenadvocaat opgepakt en verdwenen
De 29-jarige advocaat Ali Jaseb Hattab al-Heliji is op 8 oktober ontvoerd. Twee dagen voor zijn verdwijning bedreigden mannen van de Irakese veiligheidsdienst hem. Ze zeiden dat hij moest ophouden met zich uit te spreken op Facebook over de vele demonstranten die gedood zijn tijdens de massaprotesten die begin oktober in Irak uitbraken.
In de val gelokt
Ali al-Heliji kreeg op 8 oktober een telefoontje van een vrouw die met hem wilde afspreken. Al-Heliji dacht dat het om een nieuwe zaak ging. Maar meteen nadat ze elkaar hadden getroffen stopten er twee zwarte pick-up trucks met gewapende mannen. De mannen zijn vermoedelijk onderdeel van een tak van het Irakese leger. Ze trokken Ali bij zijn auto vandaan en reden met hem weg. Sindsdien is er niets meer van hem vernomen.
Landelijke protesten
In Irak gaan mensen sinds begin oktober massaal de straat op. Ze eisen betere basisvoorzieningen en een einde aan de corruptie in het land. De autoriteiten zetten buitensporig geweld in om de protesten de kop in te drukken, waaronder traangas en sluipschutters. Activisten, advocaten en journalisten worden mishandeld of opgepakt, of ze verdwijnen. Er zijn al 400 mensen omgekomen en meer dan 18.000 mensen raakten gewond.
Er zijn 12 brieven geschreven naar de minister van Binnenlandse Zaken van Irak waarin opgeroepen werd om onmiddellijk onderzoek te doen naar de ontvoering van Ali Jaseb Hattab al-Heliji en ervoor te zorgen dat hij met zijn familie wordt herenigd.
